Het kwartje is (weer) gevallen!

Toen ik inmiddels al weer 2,5 jaar geleden voor mezelf begon, voelde even niks doen (of eigenlijk: niet werken) als spijbelen. Als beginnend ondernemer had ik nog niet zo veel opdrachten, voerde ik veel gesprekken en dacht ik na over wat ik écht wilde doen. Ik kon uren bezig zijn met lijstjes en excel-letjes, met plannen maken en mijn administratie opzetten. Maar ik had ook tijd over en dat voelde als niks doen.

Het jaar ervoor kon ik daar juist zo van genieten. Ik had mezelf vrij gegeven na het opzeggen van mijn baan. Om te genieten van niks doen of eigenlijk niks moeten. Want niks doen past niet bij mij. Om na te denken over wat ik nu echt wilde met mijn werkende leven in combinatie met mijn creatieve hobby’s en fijne gezin. Ik volgde een fotocursus, bezocht musea, genoot van de natuur tijdens mijn wandelingen, van thee drinken in de zon en de mooie gesprekken met relaties , vriendinnen en nieuwe ontmoetingen. Maar blijkbaar verandert dat genieten, als je weer gaat werken. Tenminste bij mij. Tot dat iemand tegen me zei “je moet meer dingen als werk gaan zien”. Als wandelen nodig is om te ontspannen en nieuwe ideeën op te doen, dan is dat werk. Als inspiratie opdoen in een museum je helpt om stappen te maken, dan is dat ook werk. Die opmerking heeft mij heel erg geholpen, om me niet schuldig te voelen. Wat eigenlijk ook raar was, want als zelfstandig ondernemer ben jij zelf de enige waaraan je verantwoording hoeft af te leggen over jouw keuzes en tijdsindeling. Ondernemen is keuzes maken maar vooral ook loslaten én enorm genieten.

  • Keuzes maken gaat me goed af. Ook al twijfel ik nog wel eens, ik weet wel wat ik wil. Ik ga meer op mijn gevoel af dan ooit. Voelt het niet goed, dan denk en praat ik erover en maak ik andere keuzes als dat nodig is. Mijn kapstok: positieve energie, plezier en in beweging.
  • Loslaten van oude gewoontes viel niet mee, maar bepaalde perfecties en het oude werkritme heb ik inmiddels verlaten.
  • Klinkt gek, maar genieten was misschien nog wel het moeilijkste. Niet het genieten van het ondernemerschap zelf, de opdrachten en de samenwerkingen die ik nu heb. Niet het genieten van de vrijheid en keuzes die ik kan maken. Maar het genieten zonder schuldgevoel.

Vorige week viel alles tijdens een bezoek aan een museum weer op zijn plaats. Ik zou met mijn moeder naar Brussel gaan, maar ze was ziek. Ik ging naar het Textielmuseum in Tilburg. Ik vind het heerlijk om alleen door een museum te lopen, net zo lang en zo kort als ik wil te kijken naar wat daar te zien is. Ik liep rond, genoot en maakte foto’s. Na afloop viel ineens alles op zijn plek. Ik hou er van om vanuit een ander perspectief naar de wereld om heen te kijken. Ook dat ik anderen wil leren dat te doen. Maar terugkijkend naar de foto’s die ik gemaakt had realiseerde ik me dat ik eigenlijk altijd al gefascineerd ben door dat wat er ontstaat en niet door dat wat er al is. Dat ik vaak een andere werkelijkheid vastleg. Laat dat nu ook precies zijn wat ik graag in mijn werk doe. Als ik niet in dat museum was geweest, was dit kwartje op deze manier niet gevallen. Precies het kwartje wat ik even nodig had. Kortom, museumbezoek helpt mij bij mijn werk. Is werk. Ik heb al tijden geen schuldgevoel meer als ik dit soort dingen doe. Maar door dit museumbezoek viel alles op zijn plek en weet ik dat ik de juiste keuze gemaakt heb en met de goede dingen bezig ben. Deze blog schrijf ik in de trein onderweg naar Utrecht en op een terras in de zon. Ondertussen wacht ik op mijn afspraak. Ik geniet van mijn werk. Dat is hoe ik het wil en altijd al gedaan heb. Maar nu ik ondernemer ben geniet ik nog meer van de combinatie: werk, gezin, creatief zijn, mooie & nieuwe ontmoetingen. Wat doe jij om te ontspannen en (on)bewust na te denken over je werk, je leven en waar je heen wilt? Ga er op uit! Maar vooral …geniet!